Daar was ik weer.....

.... na weet ik hoe lang. Mijn oprechte excuses voor het zo lang wegblijven maar drukte in de privé- en vliegsfeer zorgde ervoor dat ik geen tijd heb gehad om deze blog te updaten.

Maar daar gaat vanaf nu verandering in komen. Want gevlogen wordt er nog steeds, en redelijk veel ook. En inmiddels mag ik ook nog eens kiezen op welk type kist het vluchtje wordt gedaan. Zo ben ik inmiddels uitgechecked op de Robin DR400, de C172, de C152 en de Piper PA28 Warrior. Dit laatste type mocht ik onlangs aan mijn lijstje toevoegen want de check out vond onlangs plaats.

We zouden met z'n vieren naar de Sanicole Airshow gaan maar slecht weer dwong ons om te keren waarna collectief werd besloten om een bak koffie op Seppe te gaan drinken. Eenmaal geland bleek het restaurant uitgestorven (10.00 uur op zondagochtend!) en dus werd het nobele plan opgevat om 'uit te wijken' naar het altijd gezellige Midden-Zeeland (voor de insiders EHMZ) met zijn beroemde Zeeuwse Bolussen. Althans, drie van ons kende het begrip bolus (naast dat dit artikel vaak in verband wordt gebracht met het resultaat van een grote sanitaire stop) als zijnde een heerlijke Zeeuwse lekkernij. Maar we hadden ook een Engelsman bij ons die met enige verbazing naar ons betoog over dit Zeeuwse hapje zat te luisteren. Tenslotte nam hij toch een hap waarna verdere inburgeringscursussen overbodig waren.

Hieronder de check-out op de PA28:

Verder de afgelopen maanden ook nog naar Noord-Duitsland geweest voor een mooie tocht over onder meer de Duitse Waddeneilanden. Het is allemaal inmiddels wel even geleden maar de foto's zijn de moeite van het plaatsen waard. Hieronder een kleine greep:

Aankomst op een eiland (weet niet meer welk eiland):

Take-off Ameland:

Wat (of Wad) een mooi gebied:

Ik geloof Borkum:

Op FL65 over Wilhelmshafen:

Eén van de vele militaire bases:

Blijft leuk, even dicht bij elkaar kruipen:

Een Robin mét achteruitkijkspiegel (!):

De F104 Starfighter ofwel "De Engel met heimwee" zoals

Nederlandse Klu-vliegers 'm noemden:

En dan last but not least staat eindelijk de start van de ATPL-cursus voor de deur. Als er verder geen kink in de kabel komt gaat de studie begin augustus van start. Eindelijk!

Tot de volgende keer.

Toedeloe!!!!

Hoe is het met je huis....

.... is de laatste tijd een van de meest gestelde vragen aan mij. Op zich aardig al die belangstelling, maar het drukt je wel met de neus op de feiten: pas half juni ga ik dan echt verhuizen en tot die tijd zijn mijn wederhelft en ik een stel Nomaden.

En één van de vervelende bijkomstigheden is dat ik nauwelijks tijd heb om deze fijne blog bij te houden. Maar, toch een kleine poging.

Zo ben ik inmiddels ook uitgechecked op de kleinste Cessna. Het vliegende gebakje, de C152, is echt een superleuk toestel. Echt een ragbak. Mooi. Moet er wel nog een beetje op thuisraken voordat ik iemand meeneem, maar dat komt goed.

De bewuste '152' moest naar EHMZ voor een BVL-inspectie en dat zijn altijd leuke klusjes. Samen met vliegvriend (raar woord trouwens) en instructeur M. in het gebakje gekropen en op naar een van de leukste velden van Nederland. En zeker als je op bezoek gaat bij het bedrijf waar wij moesten zijn. Heerlijke koffie, echte Zeeuwse bolussen en ouwehoeren over vliegtuigen. Een betere vrijdagmiddag kan je toch niet hebben. En bij terugkomst op Rotterdam was het nog niet afgelopen. Ik kon gelijk bij jaargenoten K en JH instappen voor een 'uitsmijtertje op Seppe'. Altijd gezellig.

En het hele ritueel herhaalde zich afgelopen maandag. Een Robin Diesel moest naar datzelfde gezellige bedrijf op Midden-Zeeland worden gebracht en ook moest de oude vertrouwde

PH-SVM worden opgehaald die een grote inspectie én een nieuwe motor had gekregen.

Nu op pad met 'jaargenoot' JH richting Zeeland. En wederom lekkere koffie etc etc etc.

Kortom, een dergelijk uitje is op vrijdag leuk, maar op de doorgaans saaie maandagmiddag is het nog meer genieten.

En er staan een hoop tochtjes op het programma, waaronder twee meerdaagse buitenlandtripjes.

Ik hoop de foto's te kunnen uploaden tegen die tijd.

Als goedmakertje een paar foto's van een recent 'lokaaltje':

Sorry, kreeg 'm niet gekanteld (ik heb het over de foto, niet over het biertje ná deze vlucht).

Toedeloe!!!!

Even stilte....

.... rondom het vliegen. Ben druk bezig met verbouwen en dat vergt nogal wat tijd. Afgelopen weekend wel weer eens gevlogen (voor het eerst sinds vier weken, pffff) en dat was weer geweldig. Ik moest een toestel ferry-en naar EHMZ en daar weer ingestapt in lesvlucht terug naar Rotterdam. s'Middags nog even met wat mensen een rondje gemaakt.

Er komen wel drukke vliegtijden aan. Binnenkort de doellandingswedstrijden van de vliegclub (een van de leukste evenementen van het jaar vind ik) en aansluitend de volgende zondag voor twee dagen met een groep vliegers en drie vliegtuigen een rondje Duitsland-Nederland.
Het weekend daarna weer met een andere groep ook naar het buitenland voor drie dagen. Bestemming nog onbekend.

Dus.... binnenkort weer foto's.

Tot snel.

Toedeloe!!!!

Waar....

.... blijft de zon? Nou klagen wij Nederlanders altijd wel over het weer maar nu is - zeker voor vliegers - klagen gerechtvaardigd. We kunnen concluderen dat de winter slecht is geweest als het gaat om vliegbaar weer. Velen hoor je er over klagen en er zijn relatief weinig uren gevlogen de afgelopen maanden

Maar we houden de moed er in. Hopelijk wordt ik vrijdag uitgechecked op de Cessna 152. Twee weken geleden was de '172' aan de beurt en ik dacht dat ik daardoor ook het kleinere broertje wel zou mogen vliegen maar dat blijkt niet zo te werken. En dus moet er een aparte checkout volgen.

Zondag hoop ik ook nog even te gaan fladderen met twee mensen die al twee weken wachten op hun vluchtje. Ook voor hen werkt het weer tot nu toe niet mee.

Verder weinig tijd om te bloggen want ik zit midden in een verbouwingsfase. En dus sta ik vijf keer per week bij de bouwmarkt en moet ik iedere dag vragen van mijn aannemer beantwoorden. En dan binnenkort ook nog verhuizen en hopelijk eindelijk een begin maken met de studie.

Toedeloe!!!!

De vliegende surfplank...

.... wordt hij (of zij) ook wel genoemd. De Cessna. In dit geval een '172'. Sinds ik ben begonnen met vliegen wilde ik al op deze 'Opel Kadett' van de sportvliegtuigen (met alle respect bedoeld overigens deze omschrijving) leren vliegen. En afgelopen vrijdag is het er dan min of meer spontaan van gekomen. Weliswaar met zwaar k*tweer maar toch. Het is gebeurd. Ik mag nu officieel de Cessna vliegen. En da's een prettig gevoel. Hoewel ik de Robin nooit vaarwel zal zeggen.

En da's niet meer dan logisch getuige het laatste vluchtje een paar weken geleden met vliegvrienden Fred en Shaddy. We zouden een rondje Schiphol doen maar helaas, het toestel werd dusdanig laat ingeleverd door de vorige vlieger, dat enkel nog 'een lokaaltje' erin zat. En zo gingen om 1715LT de wielen van de grond, in de wetenschap dat ze om 1808LT weer aan de grond zouden moeten staan ivm einde UDP. En dat lukte want om 1806 waren we weer thuis....

Hier een kleine impressie:

Mooie plaatjes Fred!!!!

Oh ja, vandaag had ik een afspraak op Schiphol en da's toch grappig als je aan de 'airside' moet zijn. Pasje halen bij 'Ingang-Oost' en huppakee, een mooiere spottersplek kan je niet wensen. Gewoon met de auto naar de kisten toerijden en op 20 meter afstand kiekjes nemen.

Sneeuwwitje:

En deze blauwe vrienden:

Tot zover maar weer.

Toedeloe!!!!

Het blijft mooi....

.... een tochtje boven Zeeland. Vandaag samen met de legendarische 'lichting 2005' genoot JH even op en neer naar EHMZ geweest voor wat touch & go's. JH vloog heen en ik zou terug vliegen. Een mooie vrijdagmiddag met superweer. Omdat ik op de heenweg toch niets beters te doen had dan JH lastig vallen, de juiste frequenties in te draaien en een beetje met de VOR HSD te spelen, besloot ik om maar wat foto's te maken. Niets bijzonders verder maar toch, ik wil ze u niet onthouden.

De fokker van de 'Klem' ging vlak voor ons weg:

En op naar de Zeeuwse meisjes:

Een blik op het instrumentarium. Let op de kunstmatige horizon met daarop de sticker U/S. Dit betekent unservicable oftewel: het kreng doet het niet. Dat was een grappig gezicht. Het ding danste voortdurend alle kanten op. Die moest je zeg maar niet achterna vliegen want dan zou het een spectaculair aerobatics tochtje zijn geworden. Overigens: voor VFR vliegen is zo'n ding niet verplicht, en dus was het geen 'no-go' item.

Nog even de mooie Zeeuwse stranden:

Na een paar mooie T&G's van JH een full stop gemaakt om vervolgens te betalen en even wat post af te leveren bij een bedrijfje op EHMZ (leuk dat vliegen, maar negen van de tien keer ben ik een soort koeriersdienst en nu ook weer hahahaha) om vervolgens zelf in het linkerstoeltje te gaan zitten. Voordat we terug zouden gaan naar Rotterdam zelf ook nog even twee T&G's gemaakt waarvan de eerste wat minder was. Ik merk toch dat ik te weinig op de 'diesel' heb gevlogen de laatste tijd. Het waren of benzine-Robins of Warriors en dan is het weer even wennen. Zo'n diesel is wat minder direct met z'n powersettings. Maar de tweede T&G ging alweer beter.

Wel een mooi verhaal: JH en ik staan dus opgelijnd op baantje 09 van EHMZ, zie ik honderd meter verder op de baan enorm veel vogels zitten. Dus ik zeg tegen JH: zo gaan we niet weg want halverwege m'n t/o roll zitten er twintig vogels in de motor. Dus ik vraag aan de man op de toren of hij wellicht iets zou kunnen doen 'aan die kudde vogels op de baan'. Vervolgens horen wij 'momentje' en even later gaat de deur van het verkeerstorentje open, stapt de goede man in een pick-up en rijdt met een noodgang al toeterend richting de baan. En dus waren de vogels snel weg en kon ook onze vogel opstijgen.

Gelijk doorgeklommen naar FL40 om zo rustig richting EHRD te tuffen. En dus weer een paar mooie kodakmomenten.... dacht ik. NOT! Camera kwijt. Zoeken en zoeken. JH even sturen, ik half op de achterbank geklommen maar nergens te bekennen dat ding. Balen. Geen foto's.

Afijn, terug via de Waterweg, bij Schiedam een direct right hand base 06 aangevraagd en gekregen (scheelt toch weer tien minuten) en geland. Staan we op het platform, vinden we de camera terug. Op de grond vóór het rechterstoeltje. Dus....

Volgende keer meer foto's.

Toedeloe.

Wat een mooie dag....

.... werd het uiteindelijk afgelopen zaterdag. Vliegen voor de Stichting Hoogvliegers. Natuurlijk was er een hoop spanning vooraf want met name het weer heeft het de afgelopen periode flink laten afweten maar de weergoden waren ons afgelopen zaterdag gunstig gezind en dus wist ik
's ochtends bij het wakker worden al dat de dag niet meer stuk zou kunnen.

We zouden rond 09.30 uur verzamelen op de Vliegclub Rotterdam (met dank aan Jordy van de bar die spontaan had aangeboden om vroeger open te gaan) om te briefen. Maar vanwege gebrek aan rust was ik er al om 09.00 uur en ben ik maar begonnen met de inspectie van de kist van die dag, de 'Mike'. Alvast alle spullen aan boord, olie controleren, drainen, zit er genoeg 'peut' in etc.

Uiteindelijk kwamen tussen 10.00 en 10.30 uur alle kinderen met ouders/begeleiders binnen en werd het al snel een gezellige boel.



En toen was het zover: vliegen!!!! Alle vliegers zouden die dag hetzelfde rondje vliegen zodat de kinderen allemaal dezelfde ervaring zouden opdoen waardoor het ook leuker zou zijn om er later met elkaar over te praten. Het werd take-off 24, rechterbocht richting Delft, Kijkduin, langs de kust richting Hoek van Holland, via de Waterweg richting de Euromast, over de Van Brienenoordbrug en terug naar het veld. Al met al een dertig minuten vliegen, precies genoeg voor deze kindjes.


We hadden zeker niet te klagen over de aandacht van de diverse media en dus moest er voor de vlucht driftig geposeerd worden.





En toen de lucht in. Hier heb ik geen foto's van want zoals jullie begrijpen is vliegen met deze kinderen een nog grotere verantwoordelijkheid dan vliegen met passagiers normaal al is en dus is er geen plek voor mij om met een camera te gaan stoeien. Zeker niet gezien het feit dat het de bedoeling was dat de kinderen ook echt zouden sturen, hetgeen ik ze natuurlijk zoveel mogelijk ook heb laten doen. Het is dan wel noodzakelijk dat je met je handen bij de stick in de buurt blijft, just in case....

Bij welke airline vind je dat nog, een charmante crew die je het vliegtuig uit draagt.

Eind goed al goed: alle kinderen met de piloten op de foto, met in hun handen het Stichting Hoogvliegers luchtdoopbewijs. Hier doe je het voor. Wat is er nou mooier om deze kids de dag van hun leven te bezorgen.

Ik wil tot slot mijn complimenten maken aan de Stichting Hoogvliegers en dan met name aan Daan en Jeroen. Dankzij hun oneindige inzet is deze dag mogelijk gemaakt, maar ook dankzij Rotterdam Airport en de mensen van de Vliegclub Rotterdam. Helemaal super!!!!

Surf voor de reportage die is uitgezonden op SBS6 'Hart van Nederland' even naar de site van de Stichting Hoogvliegers door hiernaast op de banner te klikken.

Tot later, toedeloe!!!!

Ps: met dank aan iedereen die foto's heeft gemaakt. Ik heb foto's via zoveel kanalen gekregen dat ik er maar vanuit ben gegaan dat het publiceren ervan op deze blog geen probleem is.